Podręcznik Europa. Nasza historia kl. 7. cz. 2. (1919–1939) to kolejna część serii powstałej w wyniku polsko-niemieckiej współpracy wydawnictw, autorów, naukowych koordynatorów i ekspertów. Poszczególne rozdziały są efektem dyskusji nad sposobem ukazania w podręczniku szkolnym spojrzenia na historię, uwrażliwiającego różne punkty widzenia i różne dydaktyczne ujęcia przeszłości. Zgodnie z wymogami polskiej podstawy programowej stanowi kontynuację podręcznika Europa. Nasza historia kl. 7. cz. 1.
Każda lekcja rozpoczyna się tekstem wprowadzającym z pytaniami, które mają ukierunkować uwagę ucznia na najważniejsze zagadnienia danego tematu. Niektórym lekcjom w tym miejscu towarzyszy mapa zatytułowana „W tym samym czasie w Europie”. Zaznaczono na niej wydarzenia, które rozgrywały się równolegle do tych opisywanych w lekcji. Pozwoli to uczniowi na szersze spojrzenie na dany temat i uświadomi, że wiele procesów w historii toczy się obok siebie, nawet, jeśli się ze sobą nie łączą.
Narracja autorska przeplata się z licznymi tekstami źródłowymi oraz tekstami popularno-naukowymi, które pozwalają uczniowi na kształcenie umiejętności. Szczególną rolę odgrywają tabelki „Punkty widzenia”, które prezentują różne spojrzenia historyków z różnych krajów na dany temat. Nauki interpretacji i analizy różnych rodzajów źródeł uczą osobne strony „Warsztat historyka”. Uczeń, korzystając z pytań pomocniczych, może nauczyć się etapów pracy nad różnymi rodzajami źródeł i zapoznać się z metodami, które są potrzebne historykowi do pracy.
Wyjątkowe znaczenie twórcy podręcznika przypisali ramkom „Przeszłość w teraźniejszości”. Pokazują one to, co zostało nam do dzisiaj z dawnych lat.
